terminarz dnia 26.08.2014

Projekt nr PL.3.22/3.3.04/13.04141 „Racibórz i Opava – Miasta Historyczne” jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz z budżetu państwa PRZEKRACZAMY GRANICE.

Szczegółowa oferta zajęć - https://www.raciborz.pl/miasto_raciborz/Lato_w_miescie.html

Bienvenido a la biblioteca! Chcesz nauczyć się tańczyć Punto Guanacasteco, skosztować tradycyjnych przysmaków kuchni latynoskiej, a może zdobyć złoto na Bibliotecznym Mundialu? Wybierz się do Biblioteki i podróżuj po Ameryce Łacińskiej! Przekrocz bramy Meksyku w Tijuanie, by wyruszyć w dół południowoamerykańskiego kontynentu - przez parną dżunglę, ostre grzbiety Andów, aż po surowe ostępy Patagonii. Razem z bibliotekarkami poznasz kulturę, język, kuchnię oraz obyczaje odległych krajów.    W programie m.in.: Pintamos! Letnia Akademia sztuki Como te llama? Letnia Akademia Języków Bailamos! Letnia Szkoła Tańca Copa de la Biblioteca – Biblioteczny Mundial Wycieczki: Lipiec – Zamek w Ogrodzieńcu Sierpień -  „Wioski świata” w Krakowie Zapraszamy w  lipcu i sierpniu, w każdy wtorek i czwartek od godz. 11.00 – 14.00 do EUREKI – Wypożyczalni dla Dzieci i Młodzieży na ul. Kasprowicza 12. Zapisy na zajęcia przyjmują wszystkie filie i oddziały MiPBP w Raciborzu. Udział w zajęciach jest bezpłatny.

W piątek 11 lipca o godz. 17.00 w Galerii Sztuki Współczesnej na I piętrze Raciborskiego Centrum Kultury przy ul. Chopina odbył się wernisaż wystawy prac dyplomowych absolwentów kierunku Edukacja Artystyczna w zakresie sztuk plastycznych raciborskiej PWSZ. Prace malarskie powstały w licencjackiej pracowni artystycznej Instytutu Sztuki PWSZ w Raciborzu pod kierunkiem prof. Kazimierza Cieślika. Ich autorami są: Adam Kała, Iwona Kozioł, Karolina Lewosz, Alicja Nowrot, Roksana Oleś, Michalina Prus, Wiesława Sobczak-Skaba, Dorota Weihser i Aneta Zwolińska. Prace dyplomowe z zakresu fotografii i projektowania graficznego autorstwa: Patrycji Cichy, Katarzyny Czaplickiej, Katarzyny Flach i Jakuba Krzyżeka powstały pod kierunkiem prof. Aleksandra Ostrowskiego.

Autorem ekspozycji jest Grzegorz S. Tomasiak Ikona teraz… W dzisiejszych czasach bez cienia wątpliwości zauważyć można swoisty, dynamiczny i duchowy renesans ikony. Dzisiaj ikona - jej głębia i moc plastyczna staje się na nowo aktualna. Różnorodność, wielomówstwo, niezrozumienie, w pewnym sensie krzyk współczesności staje w obliczu milczenia ikony. Można powiedzieć, że dzisiejsze zainteresowanie ikoną, bierze się z jednej strony z przesytu przekazu form w sztuce współczesnej, a z drugiej strony brakiem dotykania rzeczywistości, autentyczności Ducha w tejże sztuce. Zainteresowanie ikoną, na różnych poziomach kultury i w różnych kręgach społecznych i geograficznych, znacznie przekracza granice wyznaniowe ortodoksji i granice kultury Bizancjum. Człowiek będący w ciągłej pogoni za sukcesem ma możliwość zatrzymania się właśnie przed ikoną. - Moje głębokie zainteresowanie tematem ikonopisarstwa zaowocowało otwartym cyklem interpretacji na deskach w swojej pracy dyplomowej, wpierw na Instytucie Sztuki PWSZ w Raciborzu a następnie na Wydziale Pedagogiczno-Artystycznym w Kaliszu (UAM w Poznaniu). Od obrony dyplomów, które miały miejsce 2008 i 2010 sukcesywnie realizuję cykle nawiązujące tematycznie do malarstwa ikonowego. Swoje prace opieram na własnych przemyśleniach i postrzeganiu ikony oraz wzorach oryginalnych ikon greckich, prawosławnych i bizantyjskich. Wyobrażenia ikon staram się przedstawić pod wpływem tekstów Nowego Testamentu oraz licznych opracowań w swojej pracy twórczej – mówi autor wystawy. Czym jest QR Code w Ikonie? Alfanumeryczny, dwuwymiarowy, matrycowy kod kreskowy – modularny i stałowymiarowy, jako czynnik wymiaru perspektywy w ikonie. Wpatrując się w ikonę w układzie QR zadać można pytanie, dlaczego właśnie w taki sposób została przedstawiona? W momencie, kiedy to sztuka intermediów, która to ostatniej dekadzie w dużej mierze generując jawną fałszywość coraz to mniej urealnia rzeczywistość wypaczając istotę wartościowych informacji. To, co dla większości jest tak płytko lansowane i fałszywie wygenerowane, coraz to mniej odnosi się do realnej rzeczywistości, w przypadku zastosowania w ikonie nabiera głębszego znaczenia. Prawie 1/2 ikony jest zapisana w sposób odbiegający od tradycyjnej konwencji ikonicznej. Kulminacyjny moment przedstawiający główne wydarzenie jest zasłonięte kodem. Kotem będącym formą ukazującą na pierwszy rzut niezrozumiały układ biało czarnych kwadratów. Połączone ze sobą kwadraty kryją w sobie zapisaną informację. Przeciwieństwie do twórczości Ryszarda Winiarskiego są to precyzyjnie wygenerowane układy czarnych i białych kwadratów. Skonstruowane formy zawierają treść tematu ikony. Wygenerowany kod na ikonie daje się odczytać w pełni przez aplikację na smartfonie. Dzięki takiej aplikacji możliwe jest bezpośrednie odczytanie informacji i zarazem podzielenie się przez sms’a, e-mail’a lub portal (www). W dobie cyfryzacji i dojściu do coraz szerszej grupy odbiorców stoimy przed możliwością połączenia środków wypracowanych przez kanon ikonograficzny z interaktywnymi środkami przekazu. Potencjalność odczytania przez QR Code - informację zapisaną z fragmentami inskrypcji z Pisma Świętego - daje perspektywę dotarcia do każdego odbiorcy w krótkim czasie z dobrą (ewangeliczną) nowiną. Medytując taką ikonę również dotknąć istoty ludzkich pragnień, takich jak możliwości widzenia niestworzonego światła, które daje pewność eschatologicznego oglądania Boga nawet i takiej przedstawionej formie. - Moja działalność plastyczna opiera się właściwie na poszukiwaniu łączności między ikoną a malarstwem, łączności z perspektywą i obiektywnym wejściem w sferę tego, co nie zauważamy w życiu codziennym - dopowiada autor wystawy. Więcej informacji o autorze na www.grzegorztomasiak.eu

Otwarcie wystawy - 80.08.2014 r - godz. 17:00

bilety - 5 zł

W ostatnią w tym roku podróż do Ameryki Południowej wybraliśmy się do Urugwaju i Paragwaju. Są to kraje stosunkowo mało znane przez ludność europejską, ale bardzo ciekawe pod względem kulturowym. Zamieszkiwali tam niegdyś Indianie Guarani, stąd na przykład wielu Paragwajczyków posiada przodków z tego plemienia. Domy Indian Guarani są zawsze skierowane na wschód, gdyż według legendy, bóg indian miał powiedzieć niegdyś, że sam jest Wschodem, a na zachodzie umieścił całe zło. Do dziś ludność Paragwaju oprócz języka hiszpańskiego posługuje się językiem guarani, z którego pochodzą takie słowa jak: tukan, jaguar i pirania. Dla odmiany dzisiejszy Urugwaj niemal całkowicie zamieszkuje ludność pochodzenia europejskiego (prawie 90% społeczeństwa ma europejskie korzenie) i nie bez przyczyny mówi się, że jest europejskim państwem Ameryki.  Podobieństwa można zauważyć również w kuchni, ponieważ w obu tych państwach zjada się duże ilości fasoli i kukurydzy, które stanowią dodatek do potraw mięsnych, zup i ciast. W czasie dzisiejszych zajęć mieliśmy okazję degustować narodowy posiłek paragwajski, jakim jest Mandioca – mieszanka kukurydzy, fasoli i indywidualnie dobranych dodatków. Jeszcze jednym akcentem, który łączy Urugwaj i Paragwaj jest yerba mate, najpopularniejszy napój spożywany przez wszystkich i wszędzie (8 kilogramów mate przypada rocznie na każdego mieszkańca). W Paragwaju nazywana jest „zielonym złotem” i pija się ją również w odmianie terere na zimno, która podobno odrywa od nałogu nikotynowego. Niestety ulewny deszcz nie pozwolił nam na rozegranie meczy półfinałowych i reszta zajęć odbyła się w bibliotece. Liczne zabawy ruchowe pomogły nam się rozruszać i nie dać się sennej aurze. Kiedy nasi aktorzy zakończyli próby do czwartkowego przedstawienia rozpoczęły się twórcze zabawy plastyczne, podczas których dzieci wykonały owieczki, będące symbolem Urugwaju, słynącego z hodowli owiec i brązowych krów (słynne urugwajskie owce świecą w ciemności, gdyż zostało im wszczepione białko meduz). Zarówno dziewczynki jak i chłopcy z przyjemnością wytwarzali kolorową biżuterię z makaronu, kolorowych rurek i spinaczy, upodabniając się do bajecznie wystrojonych Indianek Guarani, które od dziecka noszą na sobie niesamowite ilości świecidełek barwionych na czerwono, niebiesko i czarno. Biżuteria okazała się tak efektowna, że małe aktorki wykonały kolorowy naszyjnik dla kolegi, który w przedstawieniu zwieńczającym Latynoamerykańskie Lato zagra rolę myśliwego. Po blisko osiemnastu spotkaniach dobiega końca letnia przygoda z Ameryką Południową. Mamy nadzieję, że panie bibliotekarki obudziły w was ciekawość i chęć odwiedzenia tego kontynentu i w przyszłości będziecie się mogli pochwalić fotografiami z prawdziwych podróży. Już dziś zapraszamy wszystkich w czwartek, 28 sierpnia na uroczyste zakończenie Latynoamerykańskiego Lata z Biblioteką.  Galeria - Urugwaj i Paragwaj