terminarz dnia 26.01.2015

KUCHNIA RACIBORSKA Wystawa „Kuchnia raciborska” ukazuje zmiany wystroju kuchni, mebli i sprzętów kuchennych od XIX wieku do poł. XX w. Zwiedzający mogą zobaczyć malowane meble z XIX w., byfyj z pocz. XX w. oraz solidny zestaw mebli kuchennych wykonany przez miejscowego stolarza z poł. XX w. Na wystawie jest bardzo duża ilość narzędzi kuchennych używanych w gospodarstwach domowych. Część wystawy prezentuje tradycyjne narzędzia do wypieku chleba – słomionki do chleba, dzieże, pociosła, łopaty do wsadzania bochenków do pieca. W jednej z części pokazujemy narzędzia do przechowywania i przeróbki mleka m.in. do wyrobu sera – prasy do sera, masła – różne typy masielnic i śmietany - centryfugi. Zwiedzający mogą podziwiać piękne formy do pieczenia ciast – formy do bab, do ciastek, do marcepana itp. Jedna część wystawy poświęcona jest tradycjom piernikarstwa raciborskiego. Przedstawiamy XVIII i XIX- wieczne formy piernikarskie, odlewy gipsowe wykonane z tych form, przepisy na tradycyjne ciasto piernikowe. Wnikliwy odbiorca może zapoznać się z tradycyjnymi recepturami potraw śląskich na wodzionkę, żur, mouczkę, siemieniotkę, kołocz śląski, krupnioki, kreple i wiele innych. Wszystkie prezentowane na wystawie obiekty pochodzą z terenu raciborskiego.

Ekspozycja prezentuje wyniki badań archeologicznych prowadzonych w mieście Racibórz podczas ostatnich czterech lat. Przedstawia zabytki pozyskane podczas wykopalisk prowadzonych na terenie m. in. dawnego klasztoru dominikanek przy ul. Gimnazjalnej, na obszarze dawnego cmentarza miejskiego przy ul. Ludwika oraz Skweru Pieczki, ul. Chopina, ul. Zamkowej i ul. Solnej. Na wystawie można oglądać liczne fotografie dokumentujące zabudowę średniowiecznego miasta, m.in. konstrukcję średniowiecznych fortyfikacji miejskich.

Andrzej Poniedzielski poeta, autor tekstów piosenek, humorysta, twórca scenariuszy. Jest autorem ponad 200 wierszy oraz tekstów ponad 20 piosenek Elżbiety Adamiak. W 1987 ukazała się jego pierwsza płyta długogrająca (Elżbieta Adamiak & Andrzej Poniedzielski - Live, Pronit). Pisał także teksty dla Edyty Geppert, Anny Marii Jopek, Seweryna Krajewskiego, Maryli Rodowicz, Lory Szafran, Anny Treter, Grzegorza Turnaua i Tadeusza Woźniaka. Pisał teksty do muzyki Elżbiety Adamiak, Seweryna Krajewskiego, Włodzimierza Nahornego, Janusza Strobla, Jerzego Satanowskiego. Wspólnie z Adamem Opatowiczem w Teatrze Polskim w Szczecinie stworzył spektakle: „Piosennik” (2004) i „Stacyjka Zdrój” (2007). W roku 2006, wraz z Magdą Umer i Wojciechem Borkowskim stworzył spektakl parateatralny "Chlip-Hop – czyli nasza mglista laptop-lista". W lutym 2007 roku napisał scenariusz i wraz z Adamem Opatowiczem wyreżyserował spektakl „Śpiewnik domowy” oparty na piosenkach i tekstach Jana Kaczmarka. Wraz z Arturem Andrusem tworzył wieczory kabaretowe w Łódzkiej Piwnicy Artystycznej „Przechowalnia”. 4 lipca 2002 roku, w ramach Olsztyńskich Spotkań Zamkowych "Śpiewajmy Poezję" miała premierę jego pierwsza solowa płyta "13 łatwych utworów tanecznych". W serii "Biblioteka bardów" nakładem Wydawnictwa "Twój Styl" ukazały się wiersze i teksty Andrzeja Poniedzielskiego. Tomik zilustrował jego syn Michał. Andrzej Poniedzielski od kwietnia 2003 roku publikuje "Felietony z wierszem" w miesięczniku "Zwierciadło". Regularnie pisuje też felietony dla łódzkiego miesięcznika kulturalnego "Kalejdoskop". Razem z Arturem Andrusem pisał dialogi i występował w drugoplanowej roli portiera w odc. 1-11 serialu "Sprawa na dziś" (2003). W filmie Zamknięci w celuloidzie (2007) grał samego siebie.

Proszę się nie sugerować moim wyrazem twarzy! Wczorajszego gościa nie trzeba było przedstawiać. Tłumnie przybyła publiczność to w większości długoletni fani twórczości Andrzeja Poniedzielskiego, którzy znają na pamięć nie jeden jego występ. Artysta rozbawił publiczność do łez, choć jak sam twierdzi – nie jest nosicielem rozbryzganego optymizmu. Cóż się jednak dziwić, kiedy niezmiennie od 40 lat na scenie, w rolach od konferansjera po aktora dramatycznego uczy Polaków optymizmu życiowego. Obecnie w kwiecie wieku, przeżywa wspaniały okres „memopauzy” zachowując powściągliwy pościg do nowej epoki. Andrzej Poniedzielski śpiewał, opowiadał, gawędził w sposób tak naturalny, jak gdyby prowadził pogawędkę ze znajomymi.  Wspomniał, że bardzo ceni sobie spotkania twarzą w twarz i jest przygotowany na wszystkie pytania. Zgromadzeni goście mieli niepowtarzalną okazję obserwować uśmiech na twarzy artysty przez niemal godzinę, co w jego przypadku jest raczej ewenementem, choć sam zainteresowany kazał w żadnym wypadku nie sugerować się swoim wyrazem twarzy.  Opowiadał wiele komicznych sytuacji z dzieciństwa, które spędził na Kielecczyźnie dopasowując śrubki do nakrętek, tudzież chadzając do oddalonej o cztery kilometry biblioteki. To właśnie wtedy połknął literackiego bakcyla, który na dobre rozbudziły w nim nauczycielki polskiego i historii.  Nie zabrakło też anegdot dziennikarsko-politycznych oraz słynnego gender, które A. Poniedzielski próbuje sobie wyjaśnić piosenką Elvisa Presleya.  Wprawdzie nie daje mu to zrozumienia, ale że polski optymizm tworzy się latami jest szansa, że kiedyś pojmie tę kwestię.  Dużą część wieczoru poświęcił młodości – która przecież przychodzi z wiekiem, szczęściu i optymizmowi. Porwał publiczność do wspólnego śpiewania „Eleganckiej piosenki o szczęściu” składając przy okazji czytelnikom specjalne noworoczne życzenia. Specjalne, bo wymyślone przez jego trzyletnią wnuczkę Hanię: Życzę Wam, abyście mieli jakoś, albo coś tam! Po takim akcencie można by już w zasadzie nie powiedzieć nic, ale nie sposób wspomnieć, że artysta przybył w progi Biblioteki także promować swoją najnowszą książkę, a właściwe kalendarz pełen wierszy i sentencji autora, a nawet jego własnych zdjęć.  Publikację tę można było nabyć i stanąć w długiej kolejce po dedykacje, które Andrzej Poniedzielski rozdawał bardzo chętnie.    Galeria - Andrzej Poniedzielski "Jednoczesnie"